41. Hikmet

Miskin Ahmed kuluna kitabetli Muhammed;
Yetim, fakir, garibe sehavetli Muhammed.

Başıma düşüp nara-ı sevda-ı Muhammed
Ben onun için yolunda şeyda-ı Muhammed

Kim ümmeti ise durmadan hamd ve sena söyler
Ya Samed eyle beni nisva-ı Muhammed

Gönlüme koyup aşk sevdasını Allah'ım
Eyle beni sen aşık-ı yekta-ı Muhammed

Mecnun misali geçirip iki cihandan
Divane eyleyip eyle beni rüsva-ı Muhammed

Öldür, yandır, her sıkıntıyı gönder
O ceza günü eyle beni şeyda-ı Muhammed

Herzaman ümmet derdini yedi, yemedi nimet
Kerametidirsin hani gamha-ı Muhammed

Ümmet diyerek gece gündüz yedi hasret
Göğsünden çıkarır pûrhun-ı dilha-ı Muhammed

Ümmetin günahını dileyip o Şahların Şahı
O ceza günü yok bizde perva-ı Muhammed

Vazgeç herşeyden ara Muhammed'in rızasını
Vallahi bulasın anında göya-ı Muhammed

Sen'den dileğim budur ey Halık
Koy kulağıma benim gevga-ı Muhammed

Ben savrulayım hoş kereminden senin Allah
Bir damla tatdır bana derya-ı Muhammed

Yol verici Rahman-Rahim, Gafur ve Settar
Kılma beni pişman-ı gümrah-ı Muhammed

Bir damla su o elest kadehinden bana bağış
Eyle olayım hamdine dânâ-ı Muhammed

Kara yüzünü sür Pir-i Kâmil'in ayak izine
Lutfetse verir dide-i bina-ı Muhammed

Maksadıma erdir beni ey Halik
Ben talibiyim zülf-ü semen sa-ı Muhammed

Yûzden kaldırıp perdeyi Miskin'e doğru bak
Ben o kuluyum o muy-ı siyah pa-yı Muhammed

Miskin Yesevi arzu-ı ravza-ı Hazret
Olur mu müyesser hak-i kef i pa-ı Muhammed