110. Hikmet

Kudret ile ferman eyledi Mevlâ'm bize,
Yerde gökte canlı mahluk kalmaz imiş.
Can alıcı eyledi Azrail’i âlem üzerinde,
Aziz canı almadıkça koymaz imiş.

Yaşım benim küçük olur deyip söyler idim;
Her ne hasıl olsa, az deyip söyler idim;
Türlü türlü dava işleri eyler idim;
Şimdi bildim, benim dediğim gibi olmaz imiş.

Dünya benim mülküm diyen sultanlara,
Alem malını sayısız yığıp alanlara,
Yeme ve içme ile meşgul olanlara,
Ölüm gelse, biri vefa eylemez imiş.

Mağrur olmayın, ey dostlarım, eğlenip
Gece gündüz yalan söyleyip, boşuna yatıp;
Can alıcı gelir imiş bir gün yetip;
Böyle yerde gâfil yürüse olmaz imiş.

Kul Hoca Ahmed, öleceğini bile gör
Ahiretin hazırlığını kıla gör
Varırım deyip yol başında yürüye gör
"Ölüm meleği" gelse, fırsat bırakmaz imiş.