115. Hikmet
Arif aşık şevki ile kıyamet günü Allah'a konuşup cevap verir imiş Bu alemde çektiği cefa ve eziyetleri Göğsünü yarıp Hakk karşısına koyar imiş Bu alemde eyledin beni halka rüsva Cemalimi göstereyim deyip eyledin tutkun Alem halkını düşman eyleyip saldın kavga Allah'a gidip arzeder olur imiş Cemalimi arzu edersen gece yatma Bu dünyanın lokmasından zerre tatma Halden sorsa cahillere sırrı satma Böyle erler feyz ve fetih alır imiş • Cemalimi talep edersen arşa bak Arş üstünde ahın ile ateşler yak Ümmet olsan Muhammed’in kapısını çal Sübhan Melik'im gerçek aşıkları sınar imiş İşitince aşık raks ve sema edince Yedi gökten melekler yığılıp gelince Arş, Kürsi, Levh-i Mahfuz, kalem feryad eyleyince Yer hareketlenip Hakk’a ağlar imiş Ey yer ve gök aşıklardan çekinin Ateşli ahı çıkar olsa hazır olun Göğe bakıp feryad etse korkup durun Bir "âh" çekse alem yerle bir olur imiş Gerçek aşıklar zayıf olup selam edince Kudret ile perde ötesine onları alınca Cemal için yananlarım "gel-gel" deyince Lütfun görüp gerçek aşıklar diler imiş Saf saf dizilen aşıklara nidâ gelince Yüz yirmi bin aşık tek saf olunca "Cennetime gir" deyip Allah'ımdan nidâ gelince Cennete girmeden cemalini görür imiş Nidâ gelince meleklere zincir vur Zincir vurup mahşer yerine alıp yürü Cemal için yananlarımı belli eyle Aşıkları kendinden geçip yürür imiş Dediklerini yapınca aşık cemal görünce Vasıl olup mahşerde devran sürünce Feryadından yedi cehennem karışıp yanınca Melek gelip ona saygı gösterir imiş Aşıkların heybetinden melek kaçınca Korkup gidip cehennem içine ateşler saçınca Vehim ile zakkum zehrini doyasıya içince Kudretine hayran olup kalır imiş Meleklerinden aşığı çok ey habersiz Bir "ahh"eylese alem olur altın ve mücevher Zâhid, âbid, sâliklerin aşkı beter Aşksız adem vallahi yolda kalır imiş Kul Hoca Ahmed cemal arayıp fakir ol Geç çoluk-çocuğundan ayrı kal Allah hakkı bunlar düşman, uzak ol Ayrı kalan cemalini görür imiş
