250. Hikmet

 


    
On sekiz bin âlemi Hakk yarattı,
O Muhammed Habîbullah Rasûl için. 
Bil, nûrundan ay ve güneşi Hakk yarattı, 
O Muhammed Habîbullah Rasûl için.

Sekiz uçmak firdevs adlı cennetleri, 
Yenip tükenmez asla orada nimetleri, 
Hûriler giyer yetmiş türlü hil’atleri,
O Muhammed Habîbullah Rasûl için.

Cennet içinde huri ve gılman feryâd kılır,
Var ey Hüdâ, Rasûl dostun ne zaman gelir? 
Cümle, Rasûl cemâline müştâktır,
O Muhammed Habîbullah Rasûl için.

Rasûl o dem arasat gün hayrân kalınca, 
Nergis gözü yaşa dolup, giryân olunca,
Duâ ile münacâta meşgul olunca,
O Muhammed Habîbullah Rasûl için.

Hakk’tan nidâ gelir o dem: “Dostum Rasûl, 
Ümmetlerin kaygısından olma melûl,
Ey dostum, münacâtını kıldım kabul”,
O Muhammed Habîbullah Rasûl için.

Ondan sonra Rasûl sevinçli olasıdır,
Sevinçli olup, cennet tarafına yürüyesidir, 
Ümmetleri ile beraber cennet giresidir,
O Muhammed Habîbullah Rasûl için.

Cennet içinde yüz bin Burak, öncü çıkacak, 
Vâdedilen o Burak’a Rasûl binecek, 
Ümmetlerin kaygısından gönlü dinecek,
Yüz bin Burak Hakk yarattı Rasûl için.

Ondan sonra Hakk gösterecek orada nûrunu, 
Kaldırmazlar Hakk nûrundan iki gözünü, 
İman götüren kullar görecek Hakk’ın yüzünü, 
Dost-dostunun cemalini görmek için.

Cemâl arzu kılar olsan, tâat eyle,
Tâatını dâima, hep âdet eyle,
Gece-gündüz çok ağlayarak feryâd eyle,
Gözü verdi Allah Azîm gözyaşı için.

Kul Hoca Ahmed işte bu sözü dedi halka, 
İmansiz kul cemâl görmez, vallahi asla, 
Hakk cemalini göreceğiz inşaallah,
İman verdi bize cemâl görmek için.