202. Hikmet

 
Hak teala tevfik verse himmet kılıp,
Seherlerde dinmeden zikrini söyleyesim gelir.
Cünbüş kılıp azalarım dert eylese,
Tevbe kılıp hazretine yanasım gelir.

Talib olup, ihlas kılıp yola girsem,
Bidar olup, Hak didarını doyası görsem,
Pervane gibi mumunu görüp özümü vursam,
Yok ise diriliği atasım gelir.

Aşıkların devasıdır Hakk’ın yadı,
Zakirlerin muradıdır Hak didari,
Gece-gündüz ağlayıp kılır Hakk’a feryadı,
Gerçek dertliden dert ve mihnet çekesim gelir.

Tarikata giren aşık Hakk’ı arar,
Ne sözlese hal ilminin sözünü sözler,
Seherlerde zikrini söyleyip arşı gözler,
Bayezid gibi bir gün özümü satasım gelir.

Hakikatın deryasına batan aşık,
O deryadan cevher alıp çıkan aşık,
Cevher alan dergâhına olur layık,
Layık olup cevher alıp çıkasım gelir.

Fenafillah olup bu dünyadan ağlayıp geçsem,
Hak şarabını içerim deyip hevesle gitsem,
Şibli benzeri aşık olup, semâ kılsam,
Böyle olup şevk şarabını içesim gelir.

Kul Hoca Ahmed, aşıklar gibi candan geç,
Candan geçip şevk şarabını doyası iç,
Taliblere hikmet söyleyip, inciler saç,
Pir-i muğan eteğini tutasım gelir.